ગાંધીનગરના રૂપાલ ગામમાં નવરાત્રીના નવમા નોરતાની રાત્રે સુપ્રસિદ્ધ વરદાયિની માતાજીની પલ્લી ભરવામાં આવી હતી. આ પલ્લીમાં ભક્તો દ્વારા હજારો કીલો ઘીથી અભિષેક કરવામાં આવ્યો હતો. જેના લીધે રૂપાલ ગામના રસ્તાઓ પર ઘીની નદીઓ વહી રહી હતી. શ્રદ્ધાળુઓ બાળકો માટે વરદાયિની માતાજીની માનતા રાખે છે અને માતાજીના આશીર્વાદથી માનતા પૂરી થતા શ્રદ્ધાળુઓ અહીં માતાજીની પલ્લી પર ઘીનો અભિષેક કરીને માનતા પૂર્ણ કરતા હોય છે.
ગાંધીનગરમાં આવેલ રૂપાલ ગામમાં વર્ષોની પરંપરા મુજબ આસો સુદ નોમના પવિત્ર દિવસે માતાજીની પલ્લી નીકળી હતી. જેમાં ભક્તો દ્વારા માતાજીને ચોખ્ખા ઘીનો અભિષેક કરવામાં આવ્યો હતો. ત્યારે શેરીઓમાં ઘીની નદીઓ વહેતી હોય એવાં દૃશ્યો સર્જાયાં હતાં. ભક્તોની વિશાળ ભીડ વચ્ચે વરદાયિની માતાના જયઘોષથી આકાશ ગૂંજી ઊઠ્યું હતું. રૂપાલ ગામમાં 27 ચકલાઓ પર પલ્લી ઊભી કરીને તેનાં પર ઘીનો અભિષેક કરવામાં આવે છે.
પાંડવકાળથી ચાલી આવતી પરંપરા આજે પણ જીવંત છે. સૌથી પહેલા પાંડવોએ સોનાની પલ્લી બનાવી હતી. ત્યાર બાદ પાટણના રાજા સિદ્ધરાજે ખીજડાનાં લાકડાંમાંથી પલ્લી બનાવી હતી. હાલ રૂપાલની પલ્લી બનાવવા માટે બ્રાહ્મણ, વણિક પટેલ, સુથાર, વણકર, વાળંદ, પીંજારા, ચાવડા, માળી, કુંભાર વગેરે જેવી અઢાર કોમ સાથે મળીને બનાવે છે. આ પલ્લી સર્વધર્મ સમભાવનું પ્રતીક છે. પલ્લીની ખાસ વિશેષતાઓમાં ઘીના અભિષેકનું મહત્ત્વ છે. લાખો શ્રદ્ધાળુઓ દ્વારા લાખો લિટર ઘી પલ્લી પર ચઢાવવામાં આવ્યું હતું.
પલ્લીની પ્રથા અનુસાર, જે લોકોની મનોકામનાઓ પૂર્ણ થઈ હોય, તેઓ પલ્લીમાં ઘી અર્પણ કરે છે. ઉપરાંત, નવાનવા જન્મેલા બાળકોને પણ પલ્લીનાં દર્શન માટે લાવવામાં આવે છે. આ બાળકોની માતાઓ પલ્લીની સ્તુતિ અને વંદના કરે છે. ગામની મહિલાઓ માથે ઘડુલિયા લઈને ગરબા રમે છે, જ્યારે ગામના યુવાનો પલ્લીને એક ચોકમાંથી બીજા ચોકમાં લઈ જાય છે. આ વિધિની શરૂઆત જ્વાળા અને ખીજડાના પૂજનથી થાય છે. પલ્લી જ્યારે મંદિરમાંથી નીકળી ચોકમાં પહોંચે છે, ત્યારે એ પર ઘી રેડવાનું શરૂ થાય છે. આ સ્થળે બાળકોને પલ્લી સામે માથું ટેકવામાં આવે છે.
